VII DKF | 2013
Reżyser Michał Rogalaski i aktor Bartłomiej Topa na planie filmu w Jaworzynie Śląskiej
Reżyseria: Michał Rogalski
Scenariusz: Michał Rogalski
Scenografia: Janusz Sosnowski
Obsada: Filip Piotrowicz, Jonas Nay, Urszula Bogucka, Maria Semotiuk, Steffen Scheumann, Bartłomiej Topa
Zdjęcia: Jerzy Zieliński
Producent: Prasa i Film/WFDiF
Koproducenci: Martens Film und Fernsehproduktions GmbH, Telewizja Polska, Rundfunk Berlin-Brandenburg, Synchron- und Tonstudio Leipzig GmbH, Dolnośląskie Centrum Filmowe/Odra Film (Dolnośląski Fundusz Filmowy), Studio Produkcyjne Orka, Sunday Filmproduktions GmbH
Film współfinansowany przez: Polski Instytut Sztuki Filmowej,Mitteldeutsche Medienförderung, Medienboard Berlin-Brandenburg GmbH, Deutscher Filmförderfonds, Filmförderungsanstalt
Nagrody/Festiwale:

40. Festiwal Filmowy w Gdyni (Najlepsza drugoplanowa rola kobieca – Maria Semotiuk; Najlepsze zdjęcia – Jerzy Zieliński), Międzynarodowy Festiwal Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych Plus Camerimage 2015 (Konkurs Filmów Polskich – Złota Żaba – Najlepszy operator – Jerzy Zieliński)

Rok 1943. Polska prowincja. Wojna trwa już cztery lata. Po klęsce pod Stalingradem coraz młodsi Niemcy trafiają do armii. Tak w Polsce znalazł się Guido, wrażliwy, pochodzący z Hamburga siedemnastolatek. W obcej rzeczywistości próbuje stworzyć sobie azyl przed brutalnością wojny i prostackim światem jego starszych kolegów, żandarmów. Na zapomnianym przez wszystkich strychu słucha zakazanej muzyki – jazzu i oddaje się marzeniom.
W tym samym czasie jego rówieśnik, Romek, po stracie ojca pomaga matce, pracując na kolei. Jako pomocnik maszynisty codziennie na bocznicy widzi rzeczy odebrane wywożonym do obozów zagłady Żydom. Nie rozumiejąc istoty tragedii, patrzy na to obojętnie. Kiedy nadarzy się okazja, stara się odebrać niemieckim żandarmom skradzione Żydom rzeczy, często nieprzydatne – jak stary gramofon. Nie ma charakteru bojownika. Bardziej zajmują go dziewczyny, a najbardziej Franka, córka zamożnego gospodarza. Ta sama wiejska dziewczyna podoba się Guido.
Romek spotyka uciekinierkę z transportu, Żydówkę Bunię, którą najpierw, bojąc się konsekwencji, stara się za wszelką cenę odpędzić. Bunia nie chce odejść. Wie, że sama nie przetrwa. Szuka w rówieśniku ratunku. Z czasem rodzi się między nimi więź.
Zagubiony Guido zbliża się do Franki. Przy dźwiękach zabronionego jazzu kochają się na strychu. Kryjówkę odkrywa komendant. Guido musi wybrać – ratować siebie czy pomóc France?

(źródło: FilmPolski)