Barwna, dynamiczna opowieść o legendarnym Luxusie – grupie artystów, którzy rozpoczęli swoją działalność w głębokich latach 80-tych poprzedniego stulecia we Wrocławiu i działają, jako jedyna, powstała w tamtych czasach formacja, do dziś.
Bohaterów filmu poznajemy współcześnie, w 2013 roku w trakcie towarzyskiego spotkania i wspólnej dyskusji na temat właśnie zorganizowanej wystawy w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu – wystawy podsumowującej ich ponad 30-letnią działalność. To kluczowy moment na zadanie kilku istotnych pytań, na spojrzenie wstecz… Na ile ostatnia wystawa integruje na nowo ich idee, czy nowe prace mają moc podobną do tej z lat 80-tych i 90-tych? To również pytanie, co dziś tak naprawdę wolno, w porównaniu, do czasów, kiedy podobno nie wolno było nic? Trudna refleksja doświadczonych również wiekiem artystów, czy to, co robią ma jeszcze sens i wykracza poza czysto muzealny charakter? Jakie są ich oczekiwania wobec siebie i wobec sztuki, w kompletnie innej, wciąż zmieniającej się rzeczywistości? Co stanowi o ich sile i o tym, ze wciąż są razem?
Narracja w filmie obejmuje ponad 30 lat – od roku 1980 do 2016 i jest nielinearna, zaskakuje brawurowymi podróżami w czasie i przestrzeni. Współcześnie prowadzona rozmowa bohaterów miesza się z anegdotami dawnych członków grupy czy osób towarzyszących ich akcjom artystycznym. Skoki w czasie to tez moment, żeby przyjrzeć się przeszłości oczami bohaterów, poczuć klimat awangardowych akcji ulicznych, charakterystycznych dla ówczesnego Wrocławia, posłuchać tamtej muzyki, zachwycić się wolnością i otwartością mimo ogólnej cenzury i zniewolenia. Znakomite materiały archiwalne – zdjęcia i skrawki filmów kręconych na wszelkich dostępnych nośnikach idealnie oddają klimat i energię lat 80-tych i 90-tych we Wrocławiu.
Historia opowiedziana w filmie nie zamyka się na opowiedzeniu przeszłości. Kamera towarzyszy bohaterom w różnych sytuacjach, w trakcie akcji artystycznych, ale również w zupełnie naturalnych życiowych sytuacjach, rysując i odkrywając coraz bardziej intymnie fenomen współpracy i wspólnego spędzania czasu przez bohaterów. Krok po kroku odsłania ponadczasowy i całkowicie unikalny wymiar ich wspólnej relacji, w której jest miejsce na dyskusje, żart, dystans do siebie i rzeczywistości, ironię, skłonność do dziecięcych psikusów, odmienność zdań, postaw i wrażliwości, szalone pomysły, kłótnię, przyjaźń i miłość.
(źródło: FilmPolski)